Nauka języka obcego we wczesnym dzieciństwie staje się obecnie coraz powszechniejsza. Rodzice mają świadomość z korzyści, jakie ma wczesne rozpoczęcie nauki języka obcego i coraz częściej się na nią decydują.
Im dziecko jest młodsze, tym łatwiej i naturalniej przychodzi mu przyswajanie języka obcego. Umożliwiają mu to naturalne, psychiczne i fizyczne predyspozycje, takie jak: ciekawość, chęć i zdolność do naśladowania, zdolności artykulacyjne (plastyczność organów mowy), aktywność, chęć mówienia.
W pierwszych latach przyswajamy niezliczoną ilość informacji, przechowywanych następnie i wykorzystywanych w późniejszym życiu. Ponadto nauka języka obcego we wczesnym dzieciństwie dodatkowo sprzyja zwiększeniu i rozwojowi potencjału intelektualnego dziecka (Sitter H., 2013, s. 7).
Kiedy zacząć uczyć dzieci języka obcego? To już oficjalne dane – aby optymalnie wykorzystać swoje naturalne umiejętności językowe, dziecko powinno rozpocząć naukę drugiego języka przed ukończeniem 3-go roku życia!
Dzieci rodzą się ze szczególnymi zdolnościami językowymi. Badania potwierdziły wyniki naszych powszechnych obserwacji – dzieciom łatwiej jest się uczyć języków obcych, niż dorosłym. Umysł dziecka jest specjalnie przystosowany do nauki i skutecznego stosowania języka (Selby C., 2012, s. 8-9).
Dzieci najlepiej uczą się języka obcego w grupie z rówieśnikami, podczas wspólnej zabawy, odkrywając nowe „światy” przez co ich wyobraźnia bardzo szybko się wtedy rozwija.
Podczas zabawy (z) językiem wykorzystuje się m.in. skłonność dziecka do naśladowania. Naśladując dziecko przyswaja struktury gramatyczne i słownictwo niejako „przy okazji”, naukę języka postrzega bowiem jako jeszcze jedną formę zabawy. Rodzice i opiekunowie na bieżąco mogą czuwać nad osiągnięciami swoich dzieci, ponieważ maluch bardzo chętnie prezentuje nowe umiejętności, cieszy się nimi i nawet nie zdaje sobie sprawy, że proces nauki języka obcego właśnie się zaczął (Sitter H., 2013, s. 7-8).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 maja 2014 wprowadza zmiany w podstawie programowej wychowania przedszkolnego. Wprowadza ono obowiązkową, bezpłatną naukę języka obcego nowożytnego dla wszystkich dzieci korzystających z wychowania przedszkolnego w Polsce.
Główny cel nauczania języków obcych w przedszkolu, przedstawiony w podstawie programowej, to „przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych, a w przypadku dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – rozwijanie świadomości istnienia odmienności językowej i kulturowej”.
Wiąże się on z nowym obszarem działalności edukacyjnej – „Przygotowanie dzieci do posługiwania się z językiem obcym nowożytnym”. Zgodnie z nim dziecko kończące edukację
przedszkolną i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
· uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych,
· rozumie bardzo proste polecenia i reaguje na nie,
· powtarza rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie,
· rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane, np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami.
Od roku szkolnego 2015/2016, obowiązkiem nauki języka obcego w przedszkolu objęte są dzieci 5-cio letnie, dopiero w roku szkolnym 2017/2018 obowiązkowy program nauczania języka obcego w przedszkolu realizują wszystkie dzieci objęte wychowaniem przedszkolnym.
W naszym przedszkolu bezpłatną nauką języka angielskiego są objęte wszystkie grupy wiekowe (3-, 4-, 5-latki).
BIBLIOGRAFIA:
- Selby C., Jak pomóc Twojej klasie w nauce angielskiego, wyd. Agora SA, Warszawa 2012,
- Sitter H., Nursery rhymes for young children, wyd. Lexdruk, Rybnik 2013,
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół